Ο Νίκο Βεργκάρα ήταν μόλις, 18 ετών όταν ένα ταξίδι που ο ίδιος είχε προγραμματίσει να κάνει στη Νέα Ζηλανδία, διάρκειας έξι εβδομάδων, θα γινόταν η αφορμή για να αλλάξει ολόκληρη η ζωή του.
Βρισκόταν στην παραλία, όταν αποφάσισε να παραγγείλει μια γλυκιά λιχουδιά από ένα μικρό παγωτατζίδικο. Λίγο αργότερα, ο Βεργκάρα παρακολουθούσε έκπληκτος, τον πωλητή να ρίχνει μια βάση παγωτού βανίλιας και φρέσκα φρούτα από μία «δροσερή» μηχανή, η οποία παρήγαγε έναν τέλειο συνδυασμό των δύο αυτών συστατικών.
Μόλις τρία χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 2021, ο Βεργκάρα λάνσαρε το δικό του παγωτό «πραγματικών φρούτων» στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Σήμερα, το brand του, Nico’s Ice Cream, διαθέτει δύο καταστήματα στο Πόρτλαντ και τα προϊόντα του πωλούνται σε περίπου 60 παντοπωλεία σε όλο το Όρεγκον και την Ουάσιγκτον.
«Είναι αστείο. Εννοώ, δεν είμαι μεγάλος θαυμαστής των γλυκών», αποκαλύπτει ο ίδιος μιλώντας στο CNBC. Ο Βεργκάρα, 23 ετών, παραδέχεται ότι στο παρελθόν ποτέ δεν «τρελαινόταν» για το παγωτό. «[Αλλά] όταν έφαγα παγωτό από τη Νέα Ζηλανδία, άλλαξα αμέσως γνώμη. Ήταν ελαφρύ και πιο φρουτώδες», συμπληρώνει.
Ωστόσο, η πραγματοποίηση των ονείρων μας, πολλές φορές απαιτεί και μεγάλα χρηματικά κεφάλαια. Ο Βεργκάρα αναφέρει πως ξεκίνησε την εταιρεία του με όλα τα χρήματα που είχε καταφέρει να συγκεντρώσει από αποταμιεύσεις στον τραπεζικό του λογαριασμό. Συνολικά, δηλαδή, χρειάστηκαν 25.000 δολάρια. Το εν λόγω χρηματικό ποσό προερχόταν από επενδύσεις του σε μετοχές όπως η Apple και η Amazon και 10.000 δολάρια τα οποία του τα είχε δώσει ένας θείος του.
Μέσα σε μόλις ένα χρόνο, από την επιτυχία του «κινητού παγωτατζίδικου», ο Νίκο κατάφερε να ανοίξει δύο φυσικά καταστήματα στα οποία πουλούσε το παγωτό του, ένα μεξικάνικο εστιατόριο καθώς και μία καφετέρια η οποία ωστόσο, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα «έβαλε λουκέτο». Το 2022, κατέγραψε κέρδη ύψους 650.000 δολαρίων. Τα περισσότερα από αυτά τα έσοδα και συγκεκριμένα, 473.000 δολάρια, προήλθαν αποκλειστικά από το Nico’s Ice Cream.
Πώς τα κατάφερε
Πολλοί έφηβοι δεν έχουν χιλιάδες δολάρια σε αποταμιεύσεις. Ο Βεργκάρα δηλώνει πως η τεράστια επιτυχία του, οφείλεται εν μέρη και στη μητέρα του, η οποία εργαζόταν ως ιδιωτική ερευνήτρια, και τον μύησε στις επενδύσεις σε νεαρή ηλικία.
«Η μαμά μου με έμαθε πολλά για τα χρήματα», υποστηρίζει ο ίδιος. «Και ένα από τα πράγματα για τα οποία με δίδαξε ήταν η επένδυση. Έτσι, όταν ήμουν 14, 15 χρονών, με έβαλε να αρχίσω να επενδύω σε μετοχές και να με βάλει να κάνω τη δική μου έρευνα».
Προτού λανσάρει το Nico’s Ice Cream, ο Βεργκάρα εργαζόταν επίσης, στον κλάδο των υπηρεσιών – μελετώντας πώς να διαπραγματεύεται συμβόλαια χρηματοδοτικής μίσθωσης. Ένα κομμάτι του εξοπλισμού ήταν ιδιαίτερα σημαντικό: η μηχανή παγωτού, φτιαγμένη από μια εταιρεία με έδρα τη Hope της Νέας Ζηλανδίας που ονομάζεται Little Jem. Ο Βεργκάρα ξόδεψε 11.000 δολάρια για τη μηχανή, η οποία χρειάστηκε τρεις μήνες για να περάσει από το τελωνείο και να αποσταλεί στο αεροδρόμιο του Πόρτλαντ.
Με τα χρήματα και τον εξοπλισμό του σε τάξη, έφτιαξε ένα τριετές επιχειρηματικό πλάνο:
Πρώτο έτος: Να διαθέτει ένα κινητό παγωτατζίδικο με οποίο να πουλάει παγωτό στο βόρειο Πόρτλαντ.
Έτος Δεύτερο: Να έχει αγοράσει ένα δεύτερο ένα άλλο παγωτατζίδικο και μία παγωτομηχανή.
Τρίτο έτος: Να έχει ανοίξει το δικό του φυσικό κατάστημα με παγωτό κάπου στο Πόρτλαντ.
Τα συγκεκριμένα σχέδια ωστόσο, άλλαξαν όταν οι πωλήσεις του, ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Μόλις, τρεις μήνες αργότερα, άνοιξε το δικό του κατάστημα. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, άνοιξε ένα δεύτερο φυσικό κατάστημα, αγοράζοντας μια νέα παγωτομηχανή Little Jem.
Θέλοντας να αξιοποιήσει τη δυναμική, ο Βεργκάρα χρησιμοποίησε περισσότερα από 100.000 δολάρια από τα κέρδη του για να ανοίξει ένα μεξικάνικο εστιατόριο που ονομάζεται Nico’s Cantina και ένα καφέ που ονομάζεται Nico’s Coffee, ωστόσο το τελευταίο επιχειρηματικό βήμα, δεν ευδοκίμησε.
Αυτή τη στιγμή, στόχος του Βεργκάρα είναι να δημιουργήσει και ένα τρίτο κατάστημα με παγωτά αυτό το φθινόπωρο, ιδανικά έξω από το Όρεγκον. «Δεν θα είναι εύκολο», τονίζει επικαλούμενος την αποτυχία της καφετέριας. Η συμβουλή του για κάθε άτομο που έχει επιχειρηματικές φιλοδοξίες είναι τα άτομα να παίρνουν ρίσκο.
«Είμαι ένα παιδί χωρίς πανεπιστημιακή εκπαίδευση, και το κάνω», αναφέρει ο Βεργκάρα. «Και, ξέρετε, αν μπορώ να το κάνω εγώ, ειλικρινά, οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει», καταλήγει.
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !