ΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ-Η παπάρα Halloween στους δρόμους των Αθηνών.

ΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ-Η παπάρα Halloween στους δρόμους των Αθηνών.

Ο μ@λάκας ο Νεο-Έλληνας έχει τόσες παραδόσεις τόσα ήθη και
έθιμα και εκεί..... να αμερικανίζει!!!.Ότι παπαριά εκ δυσμός και ο μ@λάκας μέσα.Ο μιμητισμός σε ολο του το μεγαλείο..Έρχεται ο Αμερικάνος στην χώρα του βλέπει την χωριάτικη σαλάτα και τον μουσακά και ορμάει σαν αφηνιασμένος ταύρος και εμείς εδω προτιμαμε το χαμπουρκερς  τα  φραιν τσικενς που μας γεμίζουν με καρκίνους.Και απο διατροφική αξία; ΜΗΔΕΝ!!! Αυτός είναι ο Νεοέλληνας οτι σκάρτο οτι πιο ....σκατό έφτιαξε ο αρχαίος προγονός του.

Διαβάστε ενα πολύ ωραίο άρθρο του Χάρη Ελευθεριώτη  που ο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ έχει την τιμή να δημοσιεύει άρθρα του...

Σάββατο 31/10, ώρα 10 μ.μ. Στους δρόμους των Αθηνών, νέοι και νέες μασκαρεμένοι, βαμμένοι στο πρόσωπo, μερικοί εξ' αυτών ντυμένοι με αποκριάτικες στολές. Για μια στιγμή πίστεψα πως ο χρόνος "τρελάθηκε" , το ημερολόγιο άλλαξε και αρχές φθινοπώρου , εορτάζεται η αποκριά. Τίποτα απ' όλα αυτα δεν συνέβη. Απλώς, τέτοιες μέρες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, γιορτάζουν το "Halloween".

Πολλοί θα αναρωτηθούν δίκαια, τι θέση έχει ενα αμερικανικής προέλευσης έθιμο στην Ελλάδα και δή στην οικονομικά καταρρακωμένη ελληνική κοινωνία του 2015;

Βλέποντας αρκετούς συνομήλικούς μου να νιώθουν υπερήφανοι που γιόρταζαν το Ηaloween, αναρωτήθηκα με την σειρά μου για το εάν είναι θύματα της τροπής που έχει λάβει η παγκοσμιοποίηση ή εάν όλα αυτά είναι "της ηλικίας", ως είθισται να λέγεται. Αυτο που ταλανίζει περισσότερο όσους βλέπουν το φαινόμενο, ως παρακμιακό και ανησυχητικό είναι το εύρος και η διάρκεια του. Διότι, αυτή τη φορά δεν πρόκειται για την "μόδα που θα περάσει". Ακόμα και αυτή η αντιμετώπιση απεδείχθη ανεπαρκής, καθώς σταδιακά εισέβαλλαν στην ζωή μας πράγματα, τα οποία πλέον έχουμε αποδεχθεί και τα θεωρούμε δεδομένα.

Το κακό δεν ξεκίνησε απο το " Halloween ". Απο ασήμαντες ή κατ' άλλους σημαντικές λεπτομέρειες της καθημερινότητας όπως: ο τρόπος ένδυσης, η χρήση ξενόφερτων λέξεων, τα σύγχρονα είδωλα (stars του Hollywood) και απο πολλά άλλα, διακρίνεται η αλλοίωση της ίδιας της ατομικότητας μας.

Λόγου χάρη, φοράμε αυτό το παντελόνι γιατί το φορούν και οι "άλλοι". Δεν εισερχόμαστε καν στην διαδικασία αξιολόγησης αυτού που μας προσφέρεται αλλα ακολουθούμε την μάζα. Έτσι και στις ηλικίες αυτές, η μαζοποίηση κυριαρχεί. Όποιος απέχει ή διαφοροποιείται, απομονώνεται και βιώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Η αντιγραφή του τρόπου ζωής των Αμερικάνων αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Όταν όμως η μαζοποίηση, ο μιμητισμός γκρεμίζει τα τείχη της παραδοσής μας και υιοθετούνται ξένα έθιμα, όπως το εν λόγω αμερικάνικο καρναβάλι, τότε η κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μια κανονικότητα. Ειδικότερα, σε μια χώρα που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει απο παραδόσεις, ήθη και έθιμα.

Αναμφίβολα, η νεοελληνική κοινωνία διακατέχεται απο την κακεντρέχεια, τον ατομικισμό, την ροπή προς την διαφθορά και άλλα στρεβλά. Ποιος, όμως, αρνείται το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού; Σε όλη την υφήλιο αναγνωρίζεται η συμβολή του αρχαίου ελληνικού θαύματος στην πνευματική, οικονομική και πολιτική ανάταση του Δυτικού κόσμου. Σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας, συναντάς τον λεγόμενο καθ' ημάς τρόπον. Από τα παραδοσιακά φαγητά, τους χορούς , τα ξεχωριστά ήθη και έθιμα που όλα μαζί απο κοινού συνθέτουν μια ομορφιά, μια ιδιαίτερη ταυτότητα πολιτισμού. Προς τί, λοιπόν, αυτή η φτηνή απομίμηση της κάθε λογής "αμερικανιάς" ;

Φυσικά, ο προβληματισμός αυτός δεν πρέπει να συγχέεται με τον σεβασμό και την ανεκτικότητα μας στους άλλους λαούς και πολιτισμούς του κόσμου. Δυστυχώς, όμως, αντί να αφομοιώνουμε τα θετικά στοιχεία των υπολοίπων, μιμούμαστε οτιδήποτε άχρηστο και ανούσιο, όπως το Halloween.

Καθ' όσον η απομίμηση αυτή συνεχίζεται, η κοινωνία μετατρέπεται σε όχλο που αποδέχεται χωρις αντιστάσεις, χωρίς ιδιαιτερότητές ότιδηποτε εξάγεται προς την χώρα μας. 

Και τούτο δεν αφορά μόνον τον πολιτισμό και τον τρόπο ζωής μας. Σε μια κοινωνία που καταπατώνται έως και καταργούνται οι κεκτημένες ατομικές ελευθεριες και τα κοινωνικά-εργασιακά δικαιώματα, η νεολαία θα έπρεπε να αντιδρά και όχι να βρίσκεται σε "λήθαργο", γιορτάζοντας το Halloween. Η εικόνα του "Halloween τύπου" συνδυάζεται με αυτήν του "απολιτίκ", του κοινωνικά αδιάφορου, στέλνοντας το μύνημα πως οποιαδήποτε αλλαγή επιβάλλουν σε βάρος μας, θα περάσει αμαχητί.

Εν ολίγοις, τέτοιου είδους εκδηλώσεις, όπως το Halloween, δείχνουν μια κοινωνία σε παρακμή. Ώστε να δικαιώνεται, τελικά, ο Τζίμης Πανούσης στο τραγούδι του "Νεοέλληνας".