Ειδικότερα, συνάπτει συμφωνία ανταλλαγής με τη Ρωσία (swap), προσφέρει πίστωση ύψους 4 δις $ στη Βενεζουέλα, αυξάνοντας τα συναλλαγματικά της αποθέματα έτσι ώστε να μην χρεοκοπήσει, θέτει στη διάθεση της Αργεντινής 1 δις γουάν για να μπορέσει να εξυπηρετήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, βοηθάει τη Ν. Κορέα να αντιμετωπίσει τους διαδικτυακούς της αντιπάλους (hackers), δανείζει στις γειτονικές της ασιατικές χώρες 3 δις $ για τη διενέργεια έργων υποδομής και έχει τοποθετήσει συνολικά 75 δις $ στην Αφρική από το 2000, πιστώνοντας διάφορα κράτη της μαύρης ηπείρου.
Κατά πολλούς δε, η Ελλάδα θα είχε προ πολλού χρεοκοπήσει, αναγκαζόμενη να εξέλθει από την Ευρωζώνη, εάν η Κίνα δεν εμπόδιζε τη Γερμανία να το επιβάλλει - γεγονός που επεξηγεί καλύτερα το πως κατάφερε μέχρι σήμερα η πατρίδα μας να ξεφύγει από το μοιραίο.
Παραδόξως τώρα, ενώ οι εμπορικές σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία περιορίζονται συνεχώς, οι αντίστοιχες των Η.Π.Α. αυξάνονται (πηγή) - με την Αυστρία, την Τσεχία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία να τοποθετούνται υπέρ του V. Putin (πηγή).
Επιστρέφοντας στην Κίνα, φαίνεται καθαρά ότι προσπαθεί, με τη βοήθεια των τεράστιων συναλλαγματικών της αποθεμάτων (3,9 τρις $), να κερδίσει μεγαλύτερη επιρροή στις υπερχρεωμένες χώρες της Δύσης - εις βάρος φυσικά τόσο των Η.Π.Α., όσο και της ευρωπαϊκής αποικίας τους, της Γερμανίας. Με δεδομένο δε το ότι, είναι το μεγαλύτερο εμπορικό κράτος του πλανήτη, καθώς επίσης η δεύτερη ισχυρότερη οικονομία με κριτήριο το ΑΕΠ της, οι δυνατότητες της είναι τεράστιες.
Η ροή των εμπορευμάτων της, λόγω του φθηνού εργατικού δυναμικού που διαθέτει, καθώς επίσης του υπερδιογκωμένου εξαγωγικού της τομέα, ο οποίος έχει μία πολύ μεγαλύτερη παραγωγική δυναμικότητα από την υφιστάμενη, είναι τόσο μεγάλη, ώστε να αποτελεί πλέον τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο για πάνω από 120 χώρες - για περισσότερες από τις διπλάσιες δηλαδή, συγκριτικά με τις Η.Π.Α.
Μόνο και μόνο η δήλωση του υπουργού οικονομικών της, σύμφωνα με την οποία η Κίνα θα διευρύνει τα συμβόλαια ανταλλαγής νομισμάτων με τη Ρωσία, με στόχο να την βοηθήσει να ανταπεξέλθει όσον αφορά τις οικονομικές επιθέσεις που δέχεται από τη Δύση, ενίσχυσε το ρούβλι, το οποίο κυριολεκτικά κατέρρεε - με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ισοτιμία του κατά 10%, αν και χωρίς να διαρκέσει πολύ.
Στην περίπτωση της Ρωσίας βέβαια, η βοήθεια της Κίνας είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό δάνειο ή μία συμφωνία ανταλλαγής νομισμάτων (swap) - επειδή για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια ενίσχυσης μίας μεγάλης χώρας, όπως η Ρωσία, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει με μία συναλλαγματική και νομισματική κρίση, χωρίς τη συμβολή του δολαρίου και των μηχανισμών του (ΔΝΤ).
Τα ενδιαφέροντα της Κίνας εν προκειμένω είναι αρκετά καθαρά - αφού επιθυμεί να ενισχύσει, καθώς επίσης να σταθεροποιήσει τις ισχυρά αναπτυσσόμενες χώρες της BRICS, έτσι ώστε να μειωθεί η διεθνής επιρροή των Η.Π.Α. Κατά δεύτερο λόγο, οι ανταλλαγές νομισμάτων, όπως αυτή με τη Ρωσία, υποθάλπουν το δολάριο - έτσι ώστε να περιορισθεί η σπουδαιότητα του, η οποία προέρχεται από το ότι είναι το κυρίαρχο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Ο τρίτος λόγος της Κίνας είναι η εξασφάλιση επί πλέον μεριδίων αγοράς και καλών σχέσεων, σε μία παγκόσμια οικονομία, η οποία «δοκιμάζεται» από εμπορικές διενέξεις, από συναλλαγματικές ταραχές, καθώς επίσης από μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές της ενέργειας - έτσι ώστε να ενισχυθεί απέναντι στους ανταγωνιστές της.
Περαιτέρω η Κίνα, βοηθώντας τη Ρωσία, ενισχύει προφανώς τις προσπάθειες της τελευταίας να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο σύστημα τραπεζικών συναλλαγών (Swift network), το οποίο θα χρησιμοποιήσει ενδεχομένως και η ίδια - ενώ θα αποτελέσει μία ακόμη «βολή» εναντίον της ηγεμονίας του δολαρίου.
Αν και η Γερμανία δε, μέσω της δικής της οργάνωσης «Διεθνής διαφάνεια», ισχυρίζεται πως η διαφθορά της Κίνας έχει αυξηθεί, μαζί με αυτήν της Τουρκίας (πηγή), ο κίτρινος γίγαντας κατανοεί ότι πρόκειται για έμμεσες επιθέσεις εναντίον του - συνεχίζοντας να ενισχύει τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Με τη βοήθεια της Κίνας, η οποία έθεσε στη διάθεση της Αργεντινής 2,3 δις $ από το Νοέμβρη, η χώρα της Λατινικής Αμερικής κατάφερε να αυξήσει σε μεγάλο βαθμό τα συναλλαγματικά της αποθέματα - ενώ μέσω του κινεζικού δανείου (γράφημα), έχει αποφύγει μέχρι στιγμής τη χρεοκοπία η Βενεζουέλα, για την οποία οι πιθανότητες πτώχευσης εντός των επομένων πέντε ετών υπολογίζονται στο 89%.
Στα πλαίσια αυτά η νοτιοαμερικανική χώρα, η οποία διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως με βάση τις πρόσφατες έρευνες, προμηθεύει την Κίνα με μαύρο χρυσό έναντι των υποχρεώσεων της - προφανώς σε πολύ χαμηλές τιμές, μέσω των οποίων ισχυροποιείται ακόμη περισσότερο η παραγωγική βιομηχανία της.
Από την άλλη πλευρά, με στόχο την αύξηση της επιρροής στη γειτονική περιοχή η Κίνα ενέκρινε ένα συνολικό δάνειο ύψους 3 δις $ στην Καμπότζη, στο Βιετνάμ, στη Μιανμάρ, στην Ταϊλάνδη και στο Λάος - σε χώρες δηλαδή, με τις οποίες αντιδικεί όσον αφορά την κατοχή της πλούσιας σε ενεργειακά αποθέματα νότιας κινεζικής θάλασσας.
Μεταξύ άλλων, η κατασκευή μίας σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 867 χιλιομέτρων που θα φτάνει μέχρι τη Σιγκαπούρη, πληρώνεται από την Ταϊλάνδη με την εξαγωγή ρυζιού στην Κίνα - γεγονός που αναδεικνύει τον τρόπο, με τον οποίο προωθεί τα συμφέροντα του ο κίτρινος γίγαντας.
Επιμύθιο
Η Κίνα, βοηθώντας όλες εκείνες τις χώρες που, μεταξύ άλλων, δέχονται τις επιθέσεις των τοκογλυφικών κεφαλαίων, χωρίς να εξαιρούνται τα κράτη του ευρωπαϊκού νότου, διευρύνει τις εμπορικές σχέσεις της, εξασφαλίζει την ενεργειακές της ανάγκες μακροπρόθεσμα και αυξάνει την πολιτική επιρροή της παγκοσμίως - ενώ οι Η.Π.Α. είναι απασχολημένες με τη Ρωσία και τον καινούργιο ψυχρό πόλεμο εναντίον της, με στόχο να διατηρήσουν την ηγεμονία τους στην Ευρώπη.
Το πιθανότερο δε είναι να αποτύχουν, αφενός μεν επειδή τόσο η Κίνα, όσο και οι υπόλοιπες χώρες της BRICS γίνονται όλο και περισσότερο ελκυστικές ως εξαγωγικές αγορές, αφετέρου λόγω του ότι η Ευρώπη χρειάζεται ειρηνικές σχέσεις με τη Ρωσία, για να μπορέσει να αναπτυχθεί.
Υπενθύμιση: ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ
(α) Πότε καταρρέει μία οικονομία; Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Κίνα το έχουμε δει πολύ συχνά, σε διάφορες οικονομικές κρίσεις. Η παροχή δανείων αυξάνεται γεωμετρικά, πριν εμφανισθούν τα πρώτα προβλήματα - επειδή το σύστημα, για να λειτουργεί, εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη ραγδαία αύξηση των πιστώσεων.
Τελικά, όταν η αύξηση των πιστώσεων σταματήσει, όπως στις Η.Π.Α. το 2007, στην Ισπανία το 2008 και στην Ελλάδα την ίδια εποχή, τότε η οικονομία καταρρέει. Στην Κίνα επαναλαμβάνεται απλώς η ιστορία – επίσης όσον αφορά τη φούσκα ακινήτων (γράφημα).
(β) Από που προέρχεται η ανάπτυξη στην οικονομία; Από την κατανάλωση, καθώς επίσης από τις καλές, κερδοφόρες επενδύσεις – όπου στην Κίνα η αποδοτικότητα των επενδύσεων είναι πλέον αρνητική. Οι καλές επενδύσεις είναι συνήθως εφικτές, όταν γίνονται από τις μικρές και μικρομεσαίες ιδιωτικές επιχειρήσεις– οι οποίες στην Κίνα και όχι μόνο, είναι πολύ πιο αποδοτικές, ενώ εξασφαλίζουν περισσότερες θέσεις εργασίας.
Ο αγροτικός τομέας υπόσχεται πάρα πολλά – ειδικά σε εποχές που προβλέπεται επισιτιστική κρίση. Εδώ όμως το πρόβλημα είναι πολιτικό, επειδή προτιμούνται οι μεγάλες και δικτυωμένες επιχειρήσεις από το κράτος, καθώς επίσης οι εταιρείες του δημοσίου – οι οποίες όμως αναπτύσσονται μόνο λόγω των φθηνών δανείων που λαμβάνουν.
Εάν ένα κράτος, η Κίνα εν προκειμένω, έπαιρνε τα χρήματα από αυτές τις επιχειρήσεις και τα μετέφερε στις μικρομεσαίες, τότε θα λυνόταν το πρόβλημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο – κάτι που απαιτεί όμως πολιτική βούληση, ενώ είναι δύσκολο να συμβεί.
(γ) Πόσο σημαντικό είναι να αυξάνεται μία οικονομία με 4%, με 5% ή 6% ετήσια; Δεν είναι καθόλου σημαντικό, αφού αυτό που κυρίως μετράει είναι τα χρέη. Όταν τα χρέη αυξάνονται, ακολουθεί νομοτελειακά η κρίση – η οποία πρέπει να αποφεύγεται.
Όπως άλλωστε αναφέραμε, αυτό που έχει σημασία είναι η αύξηση των εισοδημάτων των καταναλωτών, η οποία πρέπει να είναι μεγαλύτερη από το ΑΕΠ – ενώ το μερίδιο της ελίτ πρέπει να αυξάνεται με χαμηλότερο ρυθμό από το ΑΕΠ, έτσι ώστε να μην προκαλούνται εισοδηματικές ανισότητες.
(δ) Πως μπορεί να αυξηθεί η κατανάλωση; Το πρόβλημα στην Κίνα δεν είναι οι μεγάλες αποταμιεύσεις των πολιτών της, αλλά οι αποταμιεύσεις του κράτους – οπότε η σχετικά περιορισμένη κατανάλωση των νοικοκυριών δεν οφείλεται στις οικονομίες τους.
«Ένοχος» είναι το χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα των εργαζομένων, το οποίο είναι της τάξης του 50% του ΑΕΠ – ποσοστό που είναι το χαμηλότερο σε ολόκληρο τον πλανήτη. Για να αυξηθεί λοιπόν η κατανάλωση, θα πρέπει να αυξηθούν τα εισοδήματα των νοικοκυριών ως μερίδιο επί των συνολικών – κάτι που σημαίνει φυσικά ότι, θα μειωνόταν τα εισοδήματα της ελίτ.
Ευτυχώς, όλα τα συστήματα που υιοθετεί τον τελευταίο καιρό η Κίνα διευκολύνουν τη μετατόπιση των εισοδημάτων από τους πλούσιους στους φτωχούς. Η ελίτ όμως αμύνεται σθεναρά, γεγονός που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στην πολιτική ηγεσία της χώρας.
(ε) Πριν από λίγο καιρό σημειώθηκαν μερικές μικρές αθετήσεις πληρωμών. Θα ξεσπάσει η κρίση από το τραπεζικό σύστημα; Στην Κίνα δεν θα υπάρξει τραπεζική κρίση, επειδή η κυβέρνηση ελέγχει το σύστημα – το οποίο αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα αποταμιεύσεων για τους απλούς ανθρώπους. Επειδή τώρα δεν μπορούν να βγάλουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό ή να αγοράσουν μετοχές στα τρομακτικά χαμηλά σημερινά επίπεδα, αφήνουν τις καταθέσεις τους στις τράπεζες – οπότε δεν μπορούν να συμβούν τραπεζικές επιθέσεις (Bank run), οι οποίες θα προκαλούσαν τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Αυτοί που περιμένουν πως θα συμβεί μία τραπεζική κρίση θεωρούν πως, όταν παύει η συνεχής ανάπτυξη, το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρέει. Εν τούτοις δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως αποδείχθηκε από τη Ιαπωνία την εποχή μετά το 1990.
(στ) Ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μία κρίσης; Από οικονομικής πλευράς, ο ιδανικός τρόπος είναι η διαγραφή όλων των χρεών, καθώς επίσης ένα νέο ξεκίνημα - αφού τότε ακολουθεί ξανά η ανάπτυξη. Από κοινωνικής πλευράς όμως είναι αρκετά δύσκολο να εφαρμοσθεί.
Μία γρήγορη εκκαθάριση των χρεών είναι πολύ καλύτερη σε μακροπρόθεσμη βάση, για μία οικονομία – βραχυπρόθεσμα όμως είναι δύσκολο να υιοθετηθεί. Η Ιαπωνία έχει βρεθεί στη σημερινή δύσκολη θέση, επειδή ποτέ δεν εκκαθάρισε τα χρέη των τραπεζών – με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μηδενική σχεδόν ανάπτυξη, για πάνω από είκοσι χρόνια.
Εναλλακτική λύση βέβαια είναι η δημιουργική καταστροφή – όπως συνέβη μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου η οικονομία ξεκίνησε από την αρχή.
(ζ) Πόσο διεφθαρμένη είναι η Κίνα; Σχεδόν ανά τρεις εβδομάδες οδηγείται στη φυλακή ένα υψηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος ή ένας πολιτικός. Ο λόγος δεν είναι η διαφορά αυτή καθ’ εαυτού – αφού όλα τα ηγετικά στελέχη στη χώρα είναι διεφθαρμένα. Ουσιαστικά λοιπόν φυλακίζεται επειδή βρίσκεται στη λάθος θέση, όσον αφορά τις διαμάχες στο εσωτερικό των κομμάτων – όπου πολλοί αντιδρούν στις αλλαγές.
(η) Τι γίνεται με τις συντάξεις; Το θέμα δεν είναι αν παίρνουν συντάξεις αυτοί που έχουν το δικαίωμα, αλλά το πως πληρώνονται. Ειδικότερα, στο παρελθόν οι συντάξεις πληρώνονταν με τη σύναψη δανείων από τις τράπεζες, άρα από τις καταθέσεις των καταναλωτών, με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια. Τα χαμηλά επιτόκια βέβαια είναι ένας τρόπος κρυφής φορολόγησης εις βάρος των αποταμιευτών – οι οποίοι ουσιαστικά χρηματοδοτούν τις συντάξεις.
Σήμερα όμως πρέπει να αυξηθεί η εσωτερική κατανάλωση, για να μη σταματήσει η ανάπτυξη – οπότε η πληρωμή των συντάξεων δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται μέσω των καταθέσεων. Επομένως, τις αναλαμβάνει το κράτος – ρευστοποιώντας τα περιουσιακά του στοιχεία, ιδιωτικοποιώντας τις δημόσιες επιχειρήσεις και πουλώντας ακίνητα ή γη. πηγη
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !