συμπατριωτών του.
Η πορεία του και η αναρρίχησή του στην κορυφή του κόσμου, μόνο συνηθισμένη δεν ήταν, αφού ξεκίνησε από τις φτωχογειτονιές του Λένινγκραντ. Μοναχοπαίδι ενός εργάτη γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1952 σε ένα διαμέρισμα που η οικογένειά του μοιραζόταν με άλλες δύο, όπως συνηθιζόταν στα χρόνια της κομμουνιστικής Ρωσίας.
Ως έφηβος εργαζόταν στο ραδιοφωνικό σταθμό του σχολείου του κι έπαιζε μουσική δυτικών συγκροτημάτων, όπως οι Beatles.
Από πολύ νωρίς διέπρεψε στο τζούντο και αναδείχθηκε πρωταθλητής το 1974 όντας φοιτητής.
Είχε μεγάλη αδυναμία στα κατασκοπευτικά φιλμ. Η αγαπημένη του σειρά ήταν για έναν Σοβιετικό διπλό πράκτορα.
Σε μια απόδειξη ότι η ζωή μιμείται την Τέχνη, το 1985 η KGB τον έστειλε στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας όπου έζησε ως μυστικός πράκτορας με το κωδικό όνομα “κ. Αντάμοφ”.
Το 1989 έπεσε το Τείχος του Βερολίνου και μέσα σε έναν χρόνο ο Πούτιν γύρισε στο Λένινγκραντ, όπου εργάστηκε για τον δήμαρχο της πόλης, τον πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο δήμαρχο, Anatoly Sobchak (που ήταν κάποτε και καθηγητής του Πούτιν. Κάποιοι θεωρούν ότι η KGB τον τοποθέτησε στο γραφείο του δημάρχου, αλλά δεν υπάρχει απόδειξη.
Κατά τη θητεία του εκεί, πήρε το παρατσούκλι “Ο γκρι Καρδινάλιος” και δουλειά του ήταν να αποφασίζει αν έπρεπε να προχωρήσει μια εργασία ή όχι.
Κάποτε του έκαναν έρευνα για “κατηγορίες ευνοιοκρατίας στη χορήγηση πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής.
Όταν ο Sobchak έχασε τη δημαρχία και δεν επανεξελέγη, ο νικητής πρόσφερε δουλειά στον Πούτιν. Ωστόσο, εκείνος την απέρριψε λέγοντας “είναι καλύτερα να κρεμαστώ και να παραμείνω πιστός, παρά να ανταμειφθώ έχοντας διαπράξει προδοσία”
Το 1996 ο Πούτιν και η οικογένειά του μετακόμισαν στη Μόσχα, όπου πολύ γρήγορα αναρριχήθηκε κι έγινε επικεφαλής στη διάδοχο οργάνωση της KGB, την FSB. Πάντως, είναι γνωστό πως ο Πούτιν δεν είναι θαυμαστής της Μόσχας, καθώς τη θεωρεί “ευρωπαϊκή πόλη”.
Παρά τη γοργή του πορεία, κατάφερε να διατηρήσει και την μέδρα του ως καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης.
Τον Αύγουστο του 1999, ο τότε πρόεδρος Μπορίς Γιέλτσιν όρισε τον Πούτιν πρωθυπουργό. Η δημοτικότητα Πούτιν τότε ήταν μόλις 2%.
Και μετά, φαινομενικά χωρίς λόγο, ο Γιέλτσιν αποχώρησε και προεδρεύων το 1999 ανακηρύχθηκε ο Πούτιν.
Κατά την πρώτη ομιλία του, υποσχέθηκε ελευθερία λόγου, ελευθερία συνείδησης, ελευθερία Τύπου, δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία.
Κατά την πρώτη θητεία του, ο Πούτιν επικεντρώθηκε πρωτίστως σε εσωτερικές υποθέσεις. Είχε δύο μέτωπα: τον πόλεμο στην Τσετσενία και τους ολιγάρχες της εποχής Γιέλτσιν.
Ο Πούτιν αναγνώρισε ότι οι ολιγάρχες είχαν τη δυνατότητα να γίνουν πιο δυνατοί από αυτόν, κι έτσι έκλεισε συμφωνία μαζί τους. Με τον τρόπο αυτόν έχτισε σιγά σιγά το προφίλ του “ανθρώπου της δράσης”, κυρίως κατά τον δεύτερο πόλεμο με την Τσετσενία.
Το 2004 επανεξελέγη για δεύτερη φορά και έγινε στόχος κριτικής για τα μέτρα καταστολής που εφάρμοσε επί των ΜΜΕ.
Συνολικά πάντως, ο Πούτιν ήταν αγαπητός. Κατά τις δυο πρώτες θητείες του, η ρωσική οικονομία άνθισε σε απίστευτο ποσοστό.
Το 2008 εξελέγη πρόεδρος ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Μια μέρα μετά έκανε πρωθυπουργό τον ... Πούτιν και μετά η Ρωσία μπλέχτηκε στα πλοκάμια της διεθνούς κρίσης.
Την ίδια περίοδο, η Ρωσία ενεπλάκη σε μια διεθνή διαμάχη διάρκειας 5 ημερών: τον Ρωσογεωργιανό Πόλεμο.
Το 2012 ο Πούτιν κερδίζει την τρίτη του προεδρική εκλογή με ποσοστό 63,6% .
Δυο χρόνια μετά, τον Μάρτιο του 2014, ο Πούτινπροσήρτησε την Κριμαία με μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες και περίπλοκες γεωπολιτικές κινήσεις της χρονιάς. Και η Ρωσία μπήκε στη δίνη του κυκλώνα και στο στόχαστρο όλης της Δύσης.
Τελευταία, έχει αρχίσει να διερευνά διόδους προσέγγισης της Κίνας, κυρίως γιατί η Ρωσία χρειάζεται άλλους εμπορικούς εταίρους μετά τις διεθνείς κυρώσεις που της επεβλήθησαν.
Το βέβαιο είναι πως κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του, αλλά αφού σκέφτεται και τέταρτη θητεία μάλλον θα τον βλέπουμε μέχρι τουλάχιστον το 2014 να πρωταγωνιστεί. πηγη
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !