Πανέξυπνοι-πανούργοι οι Έλληνες εφοπλιστές αναστατώνουν την Νέα Υόρκη

Πανέξυπνοι-πανούργοι οι Έλληνες εφοπλιστές αναστατώνουν την Νέα Υόρκη.Οι 21 εισηγμένες των εφοπλιστών που «χρυσοπληρώνουν» για αμοιβές και έξοδα «συγγενικές» τους εταιρίες

«ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ» Η DRYSHIPS ΤΟΥ Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΜΕ 105,4 ΕΚ. ΔΟΛ. 21 Έλληνες εφοπλιστές, μεγαλομέτοχοι εισηγμένων στην αμερικανική χρηματαγορά, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει και εταιρίες ιδιωτικών συμφερόντων προκαλούν «αναταραχή» στη Νέα Υόρκη. Τα 317 εκατ. δολ. που πλήρωσαν την περσινή χρονιά οι εισηγμένες για αμοιβές (των ίδιων των εφοπλιστών ή άλλων μελών της διοίκησης) και για άλλα έξοδα των ιδιωτικών «βραχιόνων» τους, αυξημένα κατά 14% σε σχέση με τα 277 εκατ. δολ. του 2012 διχάζουν την αγορά.
 Μπορεί αυτή να είναι μία συνήθης, πάγια τακτική στις ναυτιλιακές business διεθνώς, όμως, πολλοί είναι οι αναλυτές εκείνοι, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ευρεία εφαρμογή της έχει σημαντικό αντίκτυπο στην εικόνα του ναυτιλιακού κλάδου, όπως αυτή εμφανίζεται στα μάτια των επενδυτών. «Ισχυρά ονόματα εφοπλιστών σε θρυλικές εταιρίες δεν πρέπει να προβαίνουν σε τέτοιου είδους ενέργειες» λένε χαρακτηριστικά.

Μάλιστα, δίνουν έμφαση και στο γεγονός πως πολλές από τις συναλλαγές μεταξύ των δύο εταιριών δεν αποκαλύπτονται πλήρως ή και καθόλου, με αποτέλεσμα αυτό να επηρεάζει τους ήδη υφιστάμενους επενδυτές ή τους δυνάμει νέους ενδιαφερόμενους. Οι ίδιοι μάλιστα, αφήνουν να εννοηθεί πως ίσως κάποια στιγμή και η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα πρέπει να εξετάσει το συγκεκριμένο ζήτημα και την πρακτική η οποία ακολουθείται κατά κόρον όχι μόνο από Έλληνες, αλλά και ξένους παίκτες της ναυτιλίας.
 Οι «υποστηρικτές» της συγκεκριμένης τακτικής αντιτείνουν παρόλ’ αυτά, πως πρόβλημα δημιουργείται μόνο στην περίπτωση εκείνη που οι συναλλαγές πραγματοποιούνται εις βάρος των υπολοίπων μετόχων. Δεν υπάρχει θέμα δηλ. εφόσον η δομή λειτουργικού κόστους της εισηγμένης εταιρίας είναι ανταγωνιστική και οι αμοιβές δεν επηρεάζουν επενδυτικές αποφάσεις» τονίζει ο αναλυτής της Morgan Stanley, Φώτης Γιαννακούλης.

Από την άλλη, οι διοικήσεις των εισηγμένων που πληρώνουν σημαντικά ποσά για τέτοιου είδους δαπάνες «συγγενικών» εταιριών τους και συνήθως μη εισηγμένων, υπεραμύνονται της πολιτικής αυτής, τονίζοντας ότι δημιουργούνται πολλά πλεονεκτήματα από τους «στενούς δεσμούς» ανάμεσα στις εισηγμένες εταιρίες τους και τους ιδιωτικούς βραχίονές τους.

Τα σημαντικότερα εξ αυτών είναι οι οικονομίες κλίμακος που προκύπτουν από τον μεγαλύτερο στόλο που ελέγχουν συνολικά και τα δύο μέρη, ενώ η εισηγμένη εταιρία προστατεύεται από φορολογικές και νομικές υποχρεώσεις που σχετίζονται με την διαχείριση πλοίων.

«Προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία ως προς τις επιλογές που έχει μία εταιρία, αλλά και στην διαδικασία των συγχωνεύσεων και εξαγορών και της νομικής προστασίας, ενώ ταυτόχρονα γίνεται περισσότερο αποτελεσματική στην διαχείριση του λειτουργικού της κόστους» δηλώνει στην Tradewinds ο επικεφαλής της Paragon Shipping και της Box Ships, Μιχάλης Μποδούρογλου.
 Αλλά και στέλεχος της διοίκησης της Dryships υποστηρίζει πως επιτρέπει την περαιτέρω ανάπτυξη μίας εισηγμένης εταιρίας διατηρώντας χαμηλό αριθμό εργαζομένων, ενώ την ίδια στιγμή σου δίνει την δυνατότητα μεγαλύτερου άμεσου ελέγχου του στόλου από ότι αν αναλάμβανε την διαχείρισή του κάποιος τρίτος. Η DRYSHIPS Σύμφωνα με τα ενημερωτικά σημειώματα προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, 10 ναυτιλιακές που διαπραγματεύονται στο ταμπλό της Ν. Υόρκης πλήρωσαν πάνω από 10 εκατ. δολ. έκαστη, με την Dryships του Γιώργου Οικονόμου να κόβει… πρώτη το νήμα, πληρώνοντας συνολικά 105,4 εκατ. δολ. (από 70,96 εκ. έναν χρόνο νωρίτερα), δηλ. το 7,07% των περσινών εσόδων της Dryships.

Σε αυτό το ποσό, συμπεριλαμβάνονται αποζημιώσεις διοίκησης που πληρώνονται μέσω ιδιωτικών εταιριών, αμοιβές οικονομικών συμβούλων και μία χρέωση λήξης συμβολαίου ύψους 23 εκατ. δολ. που σχετίζεται με συμβάσεις για νεότευκτα πλοία, τις οποίες έχουν αναλάβει εταιρίες ιδιωτικών συμφερόντων του Γιώργου Οικονόμου.

Μεταξύ εκείνων που αύξησαν το ποσό των συνολικών εξόδων για «χάρη» των ιδιωτικών συμφερόντων εταιριών τους είναι η TEN του Νικόλα Τσάκου με αμοιβές 36,26 εκατ. δολ. (από 35,5 εκ. δολ. πρόπερσι), η Costamare του Κωνσταντίνου Κωνσταντακόπουλου με 22,15 εκατ. δολ. (από 19,5 εκατ. το 2012), η Paragon Shipping του Μιχάλη Μποδούρογλου με 17,2 εκατ. δολ. (από 10,18 εκατ. δολ.) κ.α.

Το μεγαλύτερο ποσοστό αμοιβών και εξόδων επί των εσόδων του 2013 παρουσιάζει η Freeseas του Ίωνα Βαρουξάκη με 51,98% και έπονται η Paragon Shipping με 28,95% και η Euroseas του Αριστείδη Πίττα με ποσοστό 18,98%.
 ΠΟΣΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥΣ ETAIPIA 2013 
  13 εισηγμένες ναυτιλιακές αύξησαν πέρυσι το ποσό που πλήρωσαν σε αμοιβές και άλλες δαπάνες προς τις ιδιωτικών συμφερόντων εταιρίες των μεγαλομετόχων τους σε σχέση με το 2012. Σε σχέση με τα συνολικά έσοδά τους, η Freeseas είναι εκείνη που οι δαπάνες της αντιστοιχούν στο 51,98% των εσόδων της, ενώ η Dryships του Γ. Oικονόμου πλήρωσε τα περισσότερα, 105,4 εκ. δολ. Πηγή: Tradewinds, SEC

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ ΠΛΟΙΩΝ
Παίρνουν και προμήθειες;

Πολλή και μεγάλη συζήτηση γίνεται στους χρηματιστηριακούς και ναυτιλιακούς κύκλους της αμερικανικής χρηματαγοράς και για τις προμήθειες που δίνονται όταν μία εισηγμένη αγοράζει ή παραγγέλνει πλοία στα πλαίσια των συναλλαγών μεταξύ εισηγμένων και ιδιωτικών ναυτιλιακών εταιριών.

Η Dryships, η Paragon, η Safe Bulkers, η Box Ships, η Top Ships και η Freeseas χρεώνουν προμήθεια της τάξεως του 1%, ενώ η Danaos πληρώνει 0,5%. Αν και οι αναλυτές και σε αυτή την περίπτωση παραμένουν επιφυλακτικοί με τους περισσότερους να τονίζουν ότι αυτή η τακτική δημιουργεί κίνητρα για εξαγορές πολύ ακριβών assets ή ακόμη και υπεράριθμες παραγγελίες πλοίων, χωρίς να υπάρχει ταυτόχρονα κάποιο ξεκάθαρο κίνητρο για παραγωγή κερδών.

Ωστόσο οι εφοπλιστές αντιτείνουν πως «τα συμφέροντα των μετόχων εξυπηρετούνται και διασφαλίζονται καλύτερα, αν οι ίδιοι οι μέτοχοι της εταιρίας είναι εκείνοι που διαπραγματεύονται τις αγοραπωλησίες με ένα τρίτο μέρος».
 Παρατηρούν επίσης, πως συνήθως οι εισηγμένες εταιρίες δεν έχουν οι ίδιες εμπορικές ομάδες για να αναλάβουν τις συναλλαγές αυτές, ενώ τονίζουν πως στο παρελθόν τα ποσά των προμηθειών που δίνονταν, ήταν πολύ μεγαλύτερα. πηγη