 |
Οι New Times συναντήθηκαν με το πρόσωπο-κλειδί αυτής της επιτυχίας και μίλησαν μαζί του για το μυστικό της επιτυχίας.
Ο Μενέλαος Τασόπουλος, ένα πρόσωπο που έχει περάσει από την βιομηχανία και τον τραπεζικό τομέα ανοίγει τα χαρτιά του αποκαλύπτοντας αυτό που έκανε την ιστορική βιομηχανία «Παπουτσάνης» να κερδίσει ξανά την καρδιά του έλληνα καταναλωτή και την εκτίμηση των πολυεθνικών γιγάντων του κλάδου. Ας τον ακούσουμε.
Πως νοιώθατε τη στιγμή που αναλαμβάνατε τις τύχες της εταιρείας Παπουτσάνης, μιας επιχείρησης η οποία είχε γράψει ιστορία στο επιχειρείν;
Σίγουρα ήταν μία απόφαση δεν λήφθηκε πρόχειρα. Βοήθησε πάρα πολύ ότι γνώριζα την εταιρεία γιατί είχα δουλέψει σε αυτήν το διάστημα 1992 – 1997. Ήξερα τη δουλειά, πολλούς από τους ανθρώπους της. Επίσης με τον συνέταιρό μου με τον οποίο είχα γνωριστεί στην πρώτη μου περίοδο στην εταιρεία είμαστε φίλοι κι έτσι γνώριζα τις εξελίξεις στην εταιρεία. Ένας άλλος λόγος που αποφάσισα να εμπλακώ σε αυτό το εγχείρημα - παρά τα ρίσκα που είχε - ήταν η απόλυτη εμπιστοσύνη μου στο όνομα Παπουτσάνης, στην επιρροή του στην εγχώρια αγορά και στο εργοστάσιο το οποίο είναι ένα μία από τις καλύτερες παραγωγικές επιχειρήσεις σαπουνιού στην Ευρώπη. Όλα αυτά βοήθησαν την απόφασή μου η οποία ελήφθη έχοντας ήδη εξασφαλίσει αρκετά κεφάλαια ώστε να αντιμετωπίσουμε τυχόν δυσκολίες χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουμε στις τράπεζες για επιπλέον δανεισμό.
Το επιχειρηματικό αυτό βήμα δεν είχε κάτι ανάλογό του στη δική σας επαγγελματική πορεία…
Πράγματι όταν κάνεις κάτι καινούργιο έχεις κάποια συστολή. Από την άλλη, όμως, ότι έκανα κάθε φορά προσπαθούσα να το κάνω δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μου. Αυτό ίσχυε και για όλες τις προηγούμενες δουλειές μου, όπως, για παράδειγμα για την περίοδο που εργάστηκα σε έναν μεγάλο βιομηχανικό όμιλο της χώρας
Τι σημαίνει για την ελληνική οικονομία η ύπαρξη και αποτελεσματική απ’ ότι φαίνεται λειτουργία μιας επιχείρησης όπως ο «Παπουτσάνης»;
Νομίζω ότι είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα η ύπαρξη παραγωγικών εταιρειών που δημιουργούν αξία. Που παράγουν λειτουργώντας με σωστά κριτήρια - τόσο επιχειρηματικά όσο και για τους εργαζόμενους. Η ύπαρξή τους είναι το μόνον μέσο που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση.
Ξέρετε, ένας από τους κινδύνους που ελλοχεύουν είναι ότι όσο αποβιομηχανοποιείται η χώρα οι εταιρείες που μένουν χάνουν σε ανταγωνιστικότητα. Να σας πω ένα παράδειγμα: εμείς είμαστε μια καθετοποιημένη επιχείρηση. Φτιάχνουμε και το περιεχόμενο και τον περιέκτη. Όλα μας τα μπουκάλια τα φτιάχνουμε από pet μέσα στην εταιρεία. Προσφάτως, το εργοστάσιο από το οποίο προμηθευόμαστε την πρώτη ύλη για την παραγωγή του pet – η μονάδα της Artenius Hellas στο Βόλο - έκλεισε. Με το κλείσιμο του εργοστασίου χάσαμε ένα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα αφού η απόσταση Βόλος – Χαλκίδα είναι πολύ μικρή. Τώρα, την πρώτη ύλη την προμηθευόμαστε από Τουρκία και από Ιταλία. Και οι δύο χώρες είναι ανταγωνίστριες στο ξενοδοχειακό κομμάτι της δραστηριότητάς μας. Άρα αυτόματα ο ανταγωνιστές μας έχουν ένα πλεονέκτημα σε σχέση με εμάς διότι αγοράζουν στην πόρτα τους.Καταλαβαίνετε λοιπόν την στρατηγική σημασία ύπαρξης της παραγωγής στη χώρα μας. Δεν έχει σημασία αν η επιχείρηση είναι μεγάλη ή αν είναι μικρή σημασία. Σημασία έχει να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα.
Ο Έλληνας καταναλωτής γιατί θα αγοράσει ένα προϊόν του Παπουτσάνη; Συναισθηματικά γιατί αγοράζει ένα ελληνικό προϊόν ή με τη σκέψη ότι αποκτά ένα προϊόν που συνδυάζει ποιότητα με ανταγωνιστική τιμή; Μπορείτε να ανταγωνιστείτε τις μεγάλες πολυεθνικές;
Το ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε τις μεγάλες πολυεθνικές είναι απολύτως βέβαιο αφού παράγουμε για λογαριασμό τους. Άρα μας εμπιστεύονται και θεωρούν τα προϊόντα μας σύμφωνα με τα δικά τους ποιοτικά κριτήρια. Και δεν μιλάω μόνον για την Ελλάδα μιλάω για ολόκληρη την Ευρώπη. Περίπου το 38% των προϊόντων μας αφορούν εξαγωγές. Άρα σε κάθε περίπτωση έχουμε πετύχει σταθερή ποιότητα δεν έχουμε κανένα φόβο σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη εταιρεία παράγει στο εξωτερικό. Όσον αφορά το θέμα της τιμής κι εκεί κοστολογικά είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να παράγουμε για τις πολυεθνικές. Θα πήγαιναν αλλού. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις για να παράγουν ενσυνείδητά το προϊόν τους σε εμάς και στη συνέχεια να το μεταπωλούν στη Γερμανία, την Αγγλία, τη Ρωσία σημαίνει ότι έχουμε ένα κοστολόγιο που τους καλύπτει.
Φυσικά δεν μπορεί να μην υπάρχει και ο συναισθηματικός παράγων. Ξέρετε μερικοί μεγάλοι άνθρωποι όταν βλέπουν το «Καραβάκι» ο κάθε ένας από αυτούς έχει και μία ιστορία να σου πει γι αυτό. Το «Καραβάκι» είναι σίγουρα το πιο iconic προϊόν του Παπουτσάνη. Πάντως, το να αγοράσει ένας Έλληνας ένα ελληνικό προϊόν αντί ένα εισαγόμενο είναι μια υγιής προσέγγιση. Ο υγιής σωβινισμός δεν είναι κάτι κακό διότι στηρίζεις την οικονομία και τη χώρα σου.
Ποια είναι η πορεία των προϊόντων «Παπουτσάνης» στην εγχώρια αγορά;
Κοιτάξτε, τρέχουμε την εταιρεία από τα μέσα του 2010. Το διάστημα αυτό έχουμε μεγαλώσει σημαντικά το μερίδιό μας και με τα επώνυμα προϊόντα μας και με τα προϊόντα που παράγουμε για άλλες «ανταγωνίστριες» εταιρείες και με τα private label που κάνουμε για σουπερμάρκετς. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να αναπτυσσόμαστε με έναν ετήσιο ρυθμό 13%-14%. Στο 6μηνο του 2013 αυξήσαμε τον τζίρο μας κατά 18%
Ποια είναι τα σημαντικότερα προϊόντα σας;Κοιτάξτε, η εταιρεία δραστηριοποιείται σε τρεις τομείς.
Ο ένας τομέας περιλαμβάνει τα επώνυμα προϊόντα «Παπουτσάνης» τα οποία κι αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: από τη μια έχουμε τα προϊόντα που βρίσκει κανείς στα ράφια των σουπερμάρκετ – το «Καραβάκι», το Aromatics, τα σαπούνια γλυκερίνης, το πράσινο σαπούνι ελαιολάδου του Παπουτσάνη και το λευκό καθώς επίσης και τα υγρά σαπούνια Natura. Επίσης στην κατηγορία των επωνύμων προϊόντων έχουμε τη σειρά Olivia – μία πλήρη σειρά η οποία συνεχώς αναπτύσσεται και η οποία βασίζεται στο ελαιόλαδο. Αυτή έχει παρουσία στην Ελλάδα αλλά έχει και σημαντικό εξαγωγικό προσανατολισμό. Αυτό είναι το ένα κομμάτι της εταιρείας το οποίο αντιπροσωπεύει περίπου το 30% της συνολικής δραστηριότητας μας.
Μια άλλη σημαντική δραστηριότητα που έχουμε, αφορά τον ξενοδοχειακό τομέα, τα μπουκαλάκια και τα σαπουνάκια που βρίσκουμε στα δωμάτια και διανέμονται δωρεάν από τα ξενοδοχεία. Είναι μια πολύ μεγάλη αγορά με σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης και στην Ελλάδα όπου είμαστε δυνατοί και οι μόνοι παραγωγοί σε αυτό το χώρο. Επίσης έχει πολύ μεγάλο εξαγωγικό περιθώριο. Προμηθεύουμε ξενοδοχεία στο εξωτερικό είτε με δικά μας προϊόντα, πχ Olivia στην Κίνα, και παράλληλα έχουμε συνεργασία με τον Κορρέ όπου έχουμε τα δικαιώματα της χρήσης της μάρκας για την ξενοδοχειακή αγορά, διεθνώς, και εκεί κάνουμε εξαγωγές ανά τον κόσμο. Και επίσης παράγουμε ξενοδοχειακά και για λογαριασμό τρίτων. Αυτό αντιπροσωπεύει το 22-23% ανάλογα και την περίοδο και την χρονιά του κύκλου εργασιών μας. Η αγορά αυτή είναι τεράστια δηλαδή εάν μιλήσουμε σε διεθνές επίπεδο η αγορά αυτή είναι της τάξης των μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ. Εξαιτίας του τρόπου που είναι στημένο το εργοστάσιο μας και στην καθετοποίηση μας, έχουμε ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό κόστος, επομένως θεωρούμαι ότι αυτός είναι ένας από τους στρατηγικούς τομείς στους οποίους επενδύουμε για να μπορέσουμε να αναπτυχθούμε ας πούμε με έναν λιγότερο γραμμικό τρόπο, δηλαδή εκεί που λέμε να κάνουμε 10-15 % το χρόνο , εάν πάρεις μια δουλεία μιας διεθνούς αλυσίδας μπορεί να γίνει 2-3-5 εκατομμύρια το χρόνο. Είναι αρκετά μεγάλα τα ποσά και αυτός είναι και ο λόγος που το κυνηγάμε. Αυτή λοιπόν είναι η δεύτερη δραστηριότητα μας.
Η τρίτη δραστηριότητα μας αφορά την παραγωγή προϊόντων για τρίτους με το όνομα του πελάτη μας, πρόκειται είτε για εταιρείες είτε για supermarket, όπου παράγουμε με την μάρκα του supermarket είτε για την Ελλάδα είτε για το εξωτερικό. Όπως είπα και πριν οι εξαγωγές είναι το 38% το τζίρου μας και αυτό το ποσοστό το έχουμε διατηρήσει αυτά τα 3 χρόνια, παρόλο που σε αυτά τα τρία χρόνια ανεβάζουμε τον κύκλο εργασιών μας κατά 12-13%, διατηρούμε το ποσοστό των εξαγωγών και διατηρείτε η σχέση μεταξύ των 3 κλάδων. Εάν με ρωτήσετε στρατηγικά τι άποψη έχω, πιστεύω ότι στρατηγικά εάν καταφέρουμε να πετύχουμε αυτά που σχεδιάζουμε κάποια στιγμή όχι στο μακρινό μέλλον πρέπει και το ξενοδοχειακό κομμάτι να έχει πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή στο τζίρο. Επίσης το άλλο κομμάτι που έχει πολύ μεγάλη ανάπτυξη αλλά εκεί χρειάζονται κάποια κεφάλαια να επενδυθούν είναι το κομμάτι OLIVIA για το εξωτερικό όπου έχει πολύ καλή αποδοχή αλλά πρέπει να στηριχθεί το ότι μένει «να γίνει μάρκα» να γίνει Brand.
Είναι αλήθεια ότι το σαπούνι αυτό, το παραδοσιακό το πράσινο σαπουνάκι, κάνει θραύση στην Αμερική;
Το δικό μας σαπούνι κάνει θραύση στην Αμερική αλλά το παράγουμε όχι με το δικό μας όνομα. Αυτή λοιπόν είναι ίσως και μια ρομαντική ιστορία. Ήταν δύο Αμερικανοί οι οποίοι ξεκίνησαν στης αρχές της δεκαετίας του '70 την εποχή των χίπης.που είχαν μια εταιρεία, την οποία πούλησαν και πριν από 2-3 χρόνιαι Αυτοί βρήκαν στην περιοχή της Αστόριας στην Νέα Υόρκη κάποια πράσινα σαπούνια ελαιολάδου Παπουτσάνη τα οποία τα πουλούσαν στην Αστόρια στην περιοχή όπου ζούσαν και ζουν Έλληνες μετανάστες. Βρήκαν λοιπόν αυτά τα σαπούνια τα αγόρασαν τα συσκευάσανε πολύ ωραία και ξεκίνησαν την πώληση, τα ξεπουλήσανε όλα χρησιμοποιώντας μάλιστα και αυτά τα βαν VW της εποχής των χίπηδων. Στη συνέχεια ξαναπήγαν στην Αστόρια ξαναγόρασαν σαπούνια μέχρι το σημείο που η Αστόρια είχε αδειάσει από πράσινα σαπούνια. Κάποια στιγμή ήρθαν στον Παπουτσάνη όπου στεγαζόταν στην κάτω Κηφισιά, και η εταιρεία ανήκε στην οικογένεια Παπουτσάνη. Ήρθαν λοιπόν στον κ. Τάκη Παπουτσάνη, όπου του είπαν την ιστορία τους. Στη συνέχεια τους έδωσε κάποιο σαπούνι το οποίο παραγόταν απευθείας από την Ελλάδα και τους έδωσε και κάποια πίστωση γιατί δεν υπήρχαν χρήματα. Έτσι λοιπόν ίδρυσαν μια εταιρεία και την ονόμασαν Kiss my Face η οποία ήταν από της πρώτες εταιρείες φυσικών προϊόντων στην Αμερική, και η οποία πήγε πάρα πολύ καλά. Εμείς εξακολουθούμε να είμαστε από τότε ο προμηθευτής τους σε πράσινο σαπούνι. Η εταιρεία κιόλας για εμάς εξακολουθεί να είναι ένας πολύ καλός πελάτης. Και μέσω αυτού του πελάτη μπορούμε και κάνουμε μερικές εξαγωγές ακόμα, αλλά παραμένει ο μεγαλύτερος πελάτης μας τουλάχιστον στην Αμερική. Το σαπούνι αυτό έχει σαν βάση το Ελαιόλαδο το οποίο στο ράφι πωλείται στα 3 δολάρια, όπου στην Ελλάδα για να έχουμε μια αίσθηση το αντίστοιχο μπορεί να πωλείται 0,3- 0,4 ευρώ, και το μεγαλύτερο σαπούνι των 250γρ προς 6 δολάρια, και θεωρείται πάρα πολύ ειδικό σαπούνι.
Αντίστοιχη είναι η ιστορία με τη Μασσαλία;
Είναι σχεδόν αντίστοιχη ιστορία. Τους προμηθεύουμε με σαπουνόμαζα, η οποία είναι ουσιαστικά η πρώτη ύλη που φτιάχνεται το σαπούνι η οποία αναμιγνύεται με αρώματα και εκχυλίσματα και από εκεί παίρνεις το τελικό προϊόν. Εκεί βέβαια μιλάμε για ειδικές σαπουνόμαζες που είναι με ειδικά μείγματα ελαίων, ώστε να προσφέρει πιο ειδικές ιδιότητες, όπου εκεί πλέον έχει μεγάλο κόστος και το σαπούνι θεωρείται σαν καλλυντικό.
Και εμπιστεύονται μια Ελληνική εταιρεία για να πάρουν την πρώτη ύλη, είναι πολύ σημαντικό.
Να λάβουμε υπόψη μας ότι σήμερα που μιλάμε δεν υπάρχουν πλέον στην Ευρώπη πολλά σοβαρά εργοστάσια που μπορούν να κάνουν την πρώτη ύλη και μάλιστα πιο custom πιο ειδικές συνταγές σε βιομηχανική κλίμακα. Γιατί τα τελευταία χρόνια επειδή το σαπούνι δεν ήταν τόσο της μόδας όσο τα αφρόλουτρα και τα ωραία σαπούνια, η κατανάλωση του έπεφτε οπότε δεν έχουν γίνει πολλές επενδύσεις σε αυτό το χώρο. Και εδώ μπορούμε να πούμε κιόλας ότι ίσως εάν δεν ήταν το όραμα των παλαιών μετόχων όταν καταστράφηκε το εργοστάσιο στην Κάτω Κηφισιά, να φτιάξουν ένα εργοστάσιο το οποίο, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω μια από της αγαπημένες σας λέξεις, θα ήταν ένα διαμάντι στην Ευρώπη πιθανότατα λόγω και της εταιρείας Παπουτσάνης και πιθανότατα δεν θα μπορούσαμε και εμείς να αντιμετωπίσουμε αυτές της αντίξοες συνθήκες να έχουμε ανταγωνιστικό κόστος να μεγαλώνουμε κλπ.
Είναι σημαντικό να σημειώσει κανείς ότι ο «Παπουτσάνης» είναι η μοναδική εταιρεία η οποία κοιτάει στα μάτια τις πολυεθνικές και αυτό βασίζεται στο γεγονός ότι κάποιο άνθρωποι εξ'αρχής είχανε αυτή την ιδέα.
Η μοναδική στον χώρο μας για να είμαστε πιο σαφείς. Υπάρχουν πολλές εταιρείες που κοιτάνε στα μάτια της πολυεθνικές. Αλλά στο χώρο του σαπουνιού πρακτικά είμαστε η μόνη εταιρεία. Στην Ελλάδα πλέον σε βιομηχανική κλίμακα δεν παράγει κανείς άλλος σαπούνι, υπάρχουν κάποιοι που έχουν μικρές παραγωγές.Είπατε προηγουμένως για τον Κορρέ, σε επίπεδο πολυεθνικών, δώστε μας μια εικόνα για τα μεγάλα ονόματα που συνεργάζεστε και σας εμπιστεύονται.
Σαν αρχή δεν λέμε, είτε επειδή κάποιες φορές υπάρχει και ρήτρα εμπιστευτικότητας είτε επειδή πολλές φορές ο πελάτης μπορεί να μην θέλει.
Ωστόσο μιλάμε για τα μεγάλα ονόματα του κλάδου.
Ναι, μιλάμε για τα μεγάλα ονόματα, κάποιοι από τους πελάτες το έχουν ανακοινώσει αλλά εγώ από την πλευρά μου σαν εταιρεία δεν θέλω να διαφημίζω τους πελάτες μου ή να διαφημίζομαι μέσω των πελατών.
Είναι πάντως ενθαρρυντικό ότι εμπιστεύονται μια Ελληνική εταιρεία. Ορισμένες καινούργιες αγορές που έχετε βάλει στόχο και θα είχε ενδιαφέρον να ανοιχτείτε και να διευρύνεται την παρουσία σας. Ποιές είναι αυτές?
Πάλι εξαρτάται από την κατηγορία εάν μιλήσουμε για την ξενοδοχειακή αγορά πχ εκεί μας ενδιαφέρει πάρα πολύ η Ευρώπη. Στην Ευρώπη θεωρούμαι ότι έχουμε κοστολόγιο το οποίο είναι ανταγωνιστικά των κινέζικων κοστολογίων στην Ευρώπη και όχι των Κινέζικων στην Κίνα, όχι δηλαδή να κάνουμε εξαγωγή στην Κίνα. Αλλά όταν ο Κινέζος φέρνει το μπουκαλάκι το σαπουνάκι του το ξενοδοχειακό στην Ευρώπη έχει κοστολόγιο σαν όλων των ανταγωνιστών, και μεγάλο capacity. Άρα αυτή η αγορά μας ενδιαφέρει πάρα πολύ και η εστίαση είναι στην Ευρώπη. Αν μιλήσουμε για το OLIVIA εκεί η εστίαση είναι πιο πολύ στην Αμερική, στην Ρωσία και ίσως σε μια - δύο συγκεκριμένες χώρες της Ευρώπης δεν είναι τόσο ευρύ. Για το κομμάτι των πολυεθνικών εκεί είμαστε ανοιχτοί στα πάντα στο βαθμό που βγαίνουν τα κοστολόγια και τα ονόματα από πλευράς μεταφορικών.
Έχετε απέναντί σας τον υπουργό Οικονομικών. Τι θα ξεχωρίζατε να του πείτε;
Όπως όταν με ρωτάνε ποιο είναι το μυστικό που καταφέρατε να βελτιώσετε την εταιρεία, τονίζω ότι δεν είναι ένα αλλά πολλά πράγματα έτσι και σε αυτό που λέτε δεν νομίζω ότι υπάρχει μια απάντηση, μια κίνηση που πρέπει να κάνει προκειμένου να βελτιωθούν τα πράγματα. Πιστεύω ότι η χώρα πρέπει να προχωρήσει μπροστά σε όλους τους τομείς είτε πχ για τους φόρους που έχουν βάλει στην ενέργεια συν τους φόρους πάνω σε αυτό, μπορεί κανείς να πει για τις εισφορές όλα αυτά που μεγαλώνουν πολύ το κόστος της εταιρείας. Για τις καθυστερήσεις και τις οφειλές του δημοσίου προς τις εταιρείες όλα αυτά θεωρώ ότι είναι σημαντικά αλλά και γνωστά. Αυτό που πιστεύω είναι ότι πρέπει ο καθένας στον τομέα του να κάνει την δουλειά του όσο πιο συστηματικά και σωστά μπορεί και μόνο με αυτό τον τρόπο όλοι μαζί θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να ξεπεράσουμε αυτήν την πραγματικά πολύ δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε σήμερα.Σας ευχαριστώ πολύ.
Κι εγώ
statbank.gr
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !