Στα πρόθυρα κρίσης χρέους α λα ελληνικά η Ιρλανδία

«Στο ασφαλές καταφύγιο των γερμανικών ομολόγων (bund) στράφηκαν χθες οι επενδυτές εν μέσω ανησυχιών για την επιδείνωση της τραπεζικής κρίσης στην Ιρλανδία.



Η ύφεση της ιρλανδικής οικονομίας βαθαίνει όπως έδειξε η πτώση κατά 1,2% του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο (...).

Η κυβέρνηση της Ιρλανδίας δυσφορεί με τους "εκβιασμούς" περί μη αξιοπιστίας του προγράμματος "δημοσιονομικής εξυγίανσης" που εφαρμόζει με δραστικά μέτρα για τη μείωση του δημοσίου χρέους λόγω του κόστους διάσωσης των τραπεζών και έχει αντιδράσει έντονα στις αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης.

Το 2001, αλώβητη από το σκάσιμο της φούσκας του Internet, η Ιρλανδία απολάμβανε τα οφέλη της στρατηγικής οικονομικής "στροφής" που είχε κάνει τη δεκαετία του 1990: τη μετατροπή της, δηλαδή, από μια πρωτογενή, γεωργική οικονομία -ως γνωστόν, τη δεκαετία του 1980, μαζί με την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, η Ιρλανδία επωφελείτο των περίφημων Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων (ΜΟΠ) που είχε πετύχει να καθιερώσει στην τότε ΕΟΚ ο Ανδρέας Παπανδρέου- σε μια σύγχρονη οικονομία που στήριζε την ανάπτυξη και την ευημερία της στην παροχή υπηρεσιών. Η επιτυχία του εγχειρήματος είχε κάνει τη φτωχή Ιρλανδία πρότυπο ανάπτυξης για άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως της Ελλάδας.

Και ξαφνικά το ζηλευτό "ιρλανδικό μοντέλο" κατέρρευσε. Ολα τα "σχέδια διάσωσης" του τραπεζικού τομέα που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση του Δουβλίνου έχουν αποτύχει. Η κυβέρνηση προκειμένου να διασώσει το τραπεζικό σύστημα διοχέτευσε 40 δισ. ευρώ σε όσες τράπεζες είχαν πληγεί από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Πριν από 10 ημέρες αποφασίστηκε το σπάσιμο σε δύο της ήδη κρατικοποιημένης Anglo Irish, μιας απο τις μεγαλύτερες ιρλανδικές τράπεζες που διέσωσε το 2009 το Δουβλίνο. Το Δουβλίνο θέλει να αποτρέψει την κατάρρευσή της, φοβούμενο ότι μία τέτοια εξέλιξη θα έδιωχνε τους ξένους επενδυτές και θα αποτελούσε την αρχή του ντόμινο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Τον Μάιο του 2008 ο πρωθυπουργός του "ιρλανδικού θαύματος" Μπέρτι Αχερν εκλήθη να διαχειριστεί μια οικονομική κατάσταση που ουδείς περίμενε ότι θα προέκυπτε στο νησί: κατάρρευση του τραπεζικού τομέα, σκάσιμο της φούσκας στην τοπική αγορά ακινήτων, βαθιά ύφεση της οικονομίας. Η Ιρλανδία συνεχίζει να βιώνει τη χειρότερη ύφεση από όλες τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, μια ύφεση που μόνο με εκείνη της δεκαετίας του 1930 μπορεί να συγκριθεί».

 ΠΗΓΗ :ΤΗΣ ΖΕΖΑΣ ΖΗΚΟΥ Από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ